IJsblokjes op de A58

In de relatieve kalmte van het Mortelse platteland wil je nog wel eens uit het oog verliezen dat op plekken waar ze wél snelwegen hebben de economie in volle vaart bezig is. Het mooie is dan dat je je ook nog wel eens verwondert over wat er allemaal gebeurt, hoe druk het is en wat er allemaal aan je voorbij trekt of andersom. Dat overkwam mij deze week. De bestemming was Breda, de A58 het grootste deel van mijn route.

Het is nog niet eens de snelweg waar de meeste auto’s op rijden of waar de meeste bedrijventerreinen aan liggen. Maar het is genoeg om regelmatig te verzuchten ‘man, man, man’ (en niet alleen vanwege de drukte en wat dat doet met een vent in een Modus zonder airco). De tweebaans weg vormt zich gedurende de dag op natuurlijke wijze om tot een eenbaansweg voor personenauto’s en daar pal naast een eenbaansweg voor heel veel vrachtwagens. Kuijpers Logistics, Benny van Bergenhenegouwen Transport, Hermans geconditioneerd koeltransport: ze rijden trouw achter elkaar aan als een uitvergrote versie van de stippellijn die de beide wegbanen scheidt. Ongelooflijk wat in dit land elke dag weer wordt vervoerd. Bedenk eens wat er allemaal in die wagens zit en waar het naar toe gaat. Van bedrijf naar bedrijf naar bedrijf naar bedrijf, en het is of wordt uiteindelijk allemaal door iemand gekocht. Hoe kan het toch blijven bestaan?

Dat vraag je je ook af als je je blik (heel eventjes maar natuurlijk) richt naar de blokkendoosjes aan de kant van de snelweg. De ene glimmend en fonkelnieuw, de ander iets aftandser met een vergeeld reclamebord in Comic Sans. Groot, groter, grootst (Rhenus Logistics!) of een bescheiden pand waar meerdere bedrijven in huizen. En wat het allemaal máákt of verkoopt…… tuinmachines, kampeerartikelen, gegalvaniseerde ankerveren of van die aluminum koppelstukken voor rotatie-units van de besturingssystemen van melkrobots (bijvoorbeeld). Bo-cam, JV Products, Van Diem Technics. Hoe kan het toch blijven bestaan?

IJsblokjes

Vorig weekend hadden we een gezellig feestje in Gemert. De middag ervoor reden we achter een auto, die de straat inreed waar het feestje werd gegeven. “Die gaat daarnaartoe,” zei ik, enigszins gekscherend. Het bleek wel zo te zijn. Het was de bestelwagen van IJsblokjes.nl. Die kwam de ijsblokjes afleveren! Het bedrijf zit in Waddinxveen. IJsblokjes. Uit Waddinxveen. Naar Gemert! (Je rijdt dan trouwens over de A12 en de A2, wat de kop van deze blog enigszins misleidend maakt, maar dat is vrije expressie). Wie verzint het? Het bier is trouwens de hele avond keurig op een verkoelende temperatuur gebleven en ik heb toch slechte ervaringen met feestvierders die het bier in een teil willen koelen op een hete zomerdag. Het zal het Waddinxveense water zijn. IJsblokjes.nl, onthoud die naam dus.

Ik heb het altijd fascinerend gevonden dat al die bedrijven maar blijven draaien. Dat overal handel voor is. Dat er altijd mensen zijn die juist die bedrijven weten te vinden. Voor mijn gevoel sta ik daar best ver van af, maar dat heeft te maken met het feit dat die ondernemingen echt iets maken of verhandelen. Kom ik aan met mijn diensten. Gevoelsmatig is dat een ander type onderneming, dienstbaar aan, minder op de barricaden van het ondernemerschap. Maar goed, feitelijk is het natuurlijk wel hetzelfde. Mijn handel is ook handel.

Ja, eigenlijk ben ik ook een transporteur, ik vervoer projecten van idee naar uitvoerbaarheid. Alleen voltrekt zich dit proces enkel over digitale snelwegen en de stroperige paden der bureaucratische procedures, onzichtbaar voor al die mensen op de A58.

Kalb Logistics, Always on the Move!