Krijg je ze ook wel eens, vriendschapsverzoeken op Facebook van mensen die eerst verklaard tegenstander waren van alles wat met sociale media te maken had? Die elk gesprek hierover begonnen met ‘wat moet ik met die onzin? Ik hoef toch niet te weten wat iedereen aan het eten is?’ Nu zij erachter komen dat dat inderdaad ook echt niet hoeft als je het niet wilt, besluiten ze de sprong te wagen. Ik zeg: prima! Want mijn kijk op de zaak is dat sociale media mijn leven verrijkt hebben. Persoonlijk, maar ook zakelijk.

Ik ben van nature niet zo’n early adopter, ik kijk liever de technische ontwikkelingen nog even aan, maar voor mijn gevoel was ik hier toch vrij snel bij. Twitter, LinkedIn, Facebook: ik heb het al een tijdje. En hoe meer ik het gebruikte, hoe meer ik erachter kwam wat voor soort berichten bij welk medium passen. Want dat verschilt dus.

In het begin van mijn carrière in de social media liepen Facebook en Twitter nog gelijk op: berichten op de een verschenen ook op de ander. Dat kun je ook allemaal aanvinken en zo, super handig. LinkedIn er ook nog bij, waarom niet? Inmiddels heb ik al die vinkjes alweer een tijdje uit staan.

Want LinkedIn is anders dan Facebook, en Facebook is anders dan Twitter. Natuurlijk alleen al vanwege het beperkt aantal tekens dat je in een tweet kwijt kunt. Maar Facebook is in de loop der tijd ook een verlengstuk van mijn privédomein geworden, terwijl ik Twitter juist meer zakelijk gebruik. Via Facebook zet ik grappige (vind ik zelf dan) gedachten of mooie foto’s online, deel ik opmerkelijke zaken die ik om me heen zie en reageer ik op de belevenissen van anderen. Het heeft me al leuke ‘real time’ gesprekken en zelfs een avondje Kolonisten tot half vijf ’s nachts opgeleverd (lang verhaal, zal ik niet over uitwijden). Bang dat ik nog eens last krijg van al die informatie ben ik niet: ik bepaal zelf wat ik erop zet, en wat je daar ziet past blijkbaar bij mij. Deal with it, zou ik zeggen.

Twitter en LinkedIn

Twitter is gaandeweg voor mij geëvolueerd tot nieuwsbron en portaal naar allerlei interessante artikelen binnen en buiten het vakgebied. Twitter is daar ideaal voor. Een soort koppensnellen is het. Ik volg een aantal toonaangevende nieuwssites en vakbladen, die erg actief zijn om hun content ook online te zetten. Dat levert bij doorlinken vaak interessante leeskost op. Je wordt er wijzer van. Ook weet ik via Twitter razendsnel wat er leeft in Nederland.  Zelf plaats ik via Twitter eigenlijk vooral nog de link naar deze blog, en merk ik dat mijn muis zich steeds vaker naar de Retweet-knop begeeft. Opdat anderen er ook wijzer van worden. Of erom gaan lachen, want er zit echt heel veel humor en creativiteit op Twitter!

Wat nog ontbreekt hier is een beschouwing op LinkedIn. Daar ben ik nog niet helemaal over uit, anders gezegd: daar zou ik nog meer uit kunnen halen heb ik het idee. Maar op een of andere manier blijft LinkedIn toch nog beperkt tot een gigantische digitale Rolodex, een uitgebreide verzameling visitekaartjes. Misschien is het de vormgeving, zou kunnen, maar het beklijft nog niet echt bij mij. Een collega-ondernemer is razend enthousiast over de vele mogelijkheden van LinkedIn, maar hij heeft me nog niet kunnen vertellen hoe het daadwerkelijk tot zakendoen heeft geleid anders dan dat heel veel mensen aan heel veel andere mensen gelinkt zijn. Wie weet volgt er nog ooit een LinkedIn-successtory in deze blog, ik hou je op de hoogte.

Nu rest mij niets anders dan de link naar deze blog op Twitter en LinkedIn te plaatsen (niet op Facebook, dat moge inmiddels duidelijk zijn). Het zal niet schandalig veel retweets opleveren, maar ach: dat hoeft ook niet altijd. Laat ik als doel maar stellen dat de lezer zich nog weer wat positiever opstelt richting social media en zijn eigen kansen ziet en pakt om het leven te verrijken en te veraangenamen, zakelijk en/of privé. Ik zie, spreek, link, retweet of like je later!