Gisteren ben ik eens de hele dag op een congres geweest, het Nationaal Monumentencongres in de Koepelhal in Tilburg. Nu laat ik mijzelf niet zo vaak trakteren op het bijwonen van congressen en netwerkbijeenkomsten, omdat het me nooit echt gegrepen heeft laat ik het zo maar zeggen. Maar gisteren heb ik zeker een aardige dag gehad, in een prachtig gebouw.

Dat laatste is denk ik wezenlijk voor mijn ervaring, niet zozeer de inhoud van de dag of het onvermijdelijke netwerken. Ik merk bij mezelf een grote voorliefde voor bijzondere locaties. En dit was er een. Akoestisch naadje, maar dat luistert niet zo nauw in deze. De rauwe industriële structuren, ik hou ervan. Afgelopen week kon ik daarvan ook genieten in Eindhoven, tijdens Glow op Strijp S. En natuurlijk heb ik met Kasteel Gemert ook een historische toplocatie in portefeuille, die afgelopen weekend ook door veel anderen zo werd ervaren tijdens twee open dagen.

Op het Nationaal Monumentencongres flitsten in niet altijd even flitsende presentaties ook de nodige voorbeelden voorbij. Wat me onder andere trof waren de plaatjes die Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer ons voorschotelden: Nederland is rijk aan rijke plekken in fantastische landschappen. De beleving straalde van de Powerpoint af, zogezegd.

Om van die bijzondere plekken een succes te maken, een plek waar mensen graag komen, een plek waar dingen gebéuren, dat is op zichzelf al een inspiratiebron. Dan voeg je echt iets toe aan de wereld, aan het land of aan de regio. Laten we hopen dat we over een tijdje kunnen zeggen dat het met Kasteel Gemert in ieder geval is gelukt. Maar er mogen dus ook nog meer van dat soort gebouwen op mijn pad komen, zoveel is mij wel duidelijk geworden in Tilburg.