En ineens drong het tot me door. Dit worden sinds 1998 de eerste gemeenteraadsverkiezingen waarbij ik geen ambtenaar ben. Een heel verschil, kan ik u zeggen. Ik vond dat altijd mooie, soms verbijsterende maar ook zeker spannende tijden. Wie worden de nieuwe bazen? De ene periode is de andere niet, dat kan ik u wel vertellen. We waren er in het gemeentehuis dan ook altijd behoorlijk mee bezig. Ook lang niet iedereen trouwens, maar ik in ieder geval wel.

Ik had natuurlijk altijd wel een soort slot op mijn mond naar buiten toe, want als ambtenaar moet je hierin voorzichtigheid betrachten. Nu ben ik vrijer, al is dat ook betrekkelijk want voor diverse opdrachtgevers is het wel degelijk van belang hoe het Gemert-Bakelse gemeentebestuur eruit gaat zien. Ik kan dus nog steeds niet te hard dingen gaan roepen, vind ik zelf. Noem het laf, noem het pragmatisch, het is zo.

Stilte

Of het komt doordat ik nu op afstand sta of niet, maar het beklijft tot op heden allemaal niet zo, die campagnes. Het ontbreekt aan grote polemieken in de krant, en aan discussies in het café. Misschien komt dat nog in een groot slotoffensief de komende anderhalve week (ik hoop het), maar het is wat lauw. Anders dan vier jaar geleden. En ik moet toch mijn voorkeur stilaan gaan vormen. Dat is bij mij namelijk nooit een automatisme.

Standpunten

Op basis waarvan kies je? Standpunten natuurlijk! Yeah, right. Ik stem op de partij die staat voor een mooie gemeente waar het goed wonen en werken is, die de lokale economie, werkgelegenheid en toerisme wil stimuleren, die streeft naar een duurzame landbouw voor gezonde mensen en dieren en die kleinschalige betaalbare zorg wil dicht bij de burger. Maar hé: dat zijn alle partijen! Daar kom ik dus niet veel verder mee.

Stijl

Dus wordt mijn stem in de gemeentepolitiek meestal bepaald door kwaliteiten van personen en hun stijl van debatteren en discussiëren. Als dat een beetje intelligent gebeurt, scoor je bij mij al pluspunten. Maar ook het mensbeeld, wat misschien een groot woord is voor de gemeentepolitiek, speelt mee. Hoe kijken de politici aan tegen initiatieven uit de samenleving, tegen hun mensen? Stimuleren ze of breken ze plannen in de knop? Het komt er eigenlijk op neer: ik stem gewoon op een goede, verstandige kerel of vrouw.  Dan weet u dat.

Oh, en nooit op de grote machtsblokken. In het kader van de balans. Dat is er gewoon met de paplepel ingeslagen.